14 Ekim 2010 Perşembe

Bildiri

Kirpiklerimin gölgesi azalmaya başlıyordu hafiften ve hayatın sesi gittikçe daha duyulmaz oluyordu.
Bedenler de en az ruhlar kadar yorgundu.
Bu dünya öyle bir yerdi  ki,
Yeryüzü ve gökyüzü hep mavinin tonlarına sahipti.
İlginçti tabii.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder