Farketmek

Ben artık kendimi
Mütemadiyen yoldaymışım gibi hissediyorum.
Yönü belli değil ama,
Gidilecek bir yer yok.
Beni bekleyen açılmaya hazır bir kapı da yok.
Ben sadece,
Çizgilerin arasında bir yerlerde
Bir yoldayım.
Rotam yok,
Pusulam yok.
____________

En son
Saate bakarken hatırlıyorum bakışlarımı,
Baktığımı ve gördüğümü en son o zaman hissediyorum.
Sonrası karanlık.
Ne mi var?
Büyük bir boşluk.
Hani yürümek için ölmeye hazır, ama bacakları olmayan biri gibiyim.
Bu odadaysa
Arkada derinden titreyen bir erkek sesi,
Sayfalara aşık kalemin sesi,
Çığlık atmaya hazırlanıp korkan benim sesim
Var.