Oyunun kuralını çözdüm.

Biz insanlar çok mu ikiyüzlüyüz ne?
Her neyse. Aslında her şeye rağmen yaşamak güzel şey he. Ne biliyim odan için bişeyler almak, karar vermek, boya yapmak, bahçıvan pantalonu giymek, kirlenmek ve ardından temizliği hissetmek, sokakta yürürken karelerin içine basmaya çalışmak ve gördüğün her levhayı okumak vs.
Diyeceğim o kii, bazen insanları anlayamıyorum. Hani gereğinden fazla dertleniyolar gibi sanki. Aslında belki de ben anlamıyorum yeterince. ama bana da olmuyo değil hani arada tabiki de ben de depresyona giriyorum ama kendi kendime de kurtulabiliyorum belki.
Tabi ki kişilik meselesi ama, keşke herkes depresdif takılmaktansa böyle olsa diyorum sürekli, dışarıdaki çeşit çeşit insanı görünce özellikle.
Başlık neden mi böyle?
Çünkü sanırım ben bu oyunun kuralını çözdüm azizim.
Saygılar.