8 Kasım 2010 Pazartesi

Tek kişilik sınıf

Zorunluluk demiş.
Neden? demişim.
Ses vermemiş, gülümsemiş.
Hala bilmiyorum demişim.
Yarını şimdi yaşa, anlarsın demiş.
Ama bugün de dün için yarındı demişim.
Ses vermemiş, şaşırmış.
Gülümsemişim.
Sadece hafızanda bir parça kırıntı olarak sonsuza kadar kalmak istiyorum demiş.
Ben hafızamdaki kırıntıları her gün süpürürüm ama, demişim.
O kadar basit değil dünya, demiş.
Fazla büyütmemek lazım demişim.
Romantizmin içine etmekte üstüne yok demiş.
Ben bu ve daha bir sürü konuda çok yetenekliyimdir demişim.
Mütevazilikte üstüne yok demiş.
Ben kendimi olduğum gibi kabul ettim demişim.Her gün süpürgemle hafıza sınıflarında dolaşır,romantizmin içine  de ederim.

4 yorum:

  1. kafam karıştı şimdi+düşünen adam pozu.

    YanıtlaSil
  2. valla benim de. fb dünyasında insanların duvarlarında, 'üç günlük dünyada beş gün okula gitmek' vb kavramlar görünce oldu bütün bunlar.

    YanıtlaSil
  3. ''Zorunluluk'' o kadar çirkin bir kelime ki...

    YanıtlaSil
  4. olduğumuz yerden bakınca öyle gözükse de, yok edebiliyo muyuz hayatımızdan?

    YanıtlaSil